Od Yuny CD Jesse

Zmierzyłam waderę wzrokiem.
- Nigdzie. - odpowiedziałam cicho, po dłużeszj chwili milczenia.
- Co masz na myśli? - spytała ponownie wadera.
- Nie mam. - odpowiedziałam krótko. Po co miałam mówić więcej, gdy mogłam powiedzieć tylko dwa słowa? Po co? Już dawno skończyłam się smucić.
- Nie rozumiem.... - odparła, widocznie trochę zirytowana.
- Nie, i nie zrozumiesz. - odparłam.
- Skoro nie masz mamy, to kto cię urodził? - spytała, widocznie myślała, że teraz wygrała.
- Nie kto, lecz co. - odpowiedziałam.
- O co ci chodzi, mała?
- A po co ci ta wiedza? Nie powinno cię to interesować.
Jesse?

Od Jesse CD Yuny

Pocałowałam jeszcze śpiącego Picallo pieszczotliwie w uch. Otworzył jedno oko.
- Gdzie idziesz?
- Tylko na mały spacerek, ok? - spytałam z uśmiechem.
- Okej
- Zajmij się dziećmi, śpioszku! - rzuciłam jeszcze wychodząc z jaskini.
Szłam rozkoszując się zapachem rannej rosy. Nagle na kogoś wpadłam.
- Ojej, przepraszam - popatrzyłam na małą waderkę - a gdzie twoja mamusia, co?

Yuna?

Od Yuny CD Ktoś

Niedawno dołączyłam do tej watahy. Alfa, zaskoczona iż nie mam rodziny, przyjęła mnie. Któżby odmówił przyjęcia bezdomnego szczeniaka? Cóż, mniejsza z tym. Postanowiłam wyruszyć na poszukiwanie rodziny adopcyjnej, która przyjmie mnie taką, jaka jestem. Już miałam dość radzenia sobie sama, co robiłam z trudem. Często chodziłam głodna. Czasami ledwo uchodziłam z życiem. Tylko kto chciałby mnie zaadoptować? Szczenię, zrodzone z mroku i cieni? Postanowiłam jednak spróbować. Co mi szkodzi? Nagle wpadłam na jakiegoś wilka.
- Przepraszam. - powiedziałam.

Ktoś?

Od Yuny CD Pandora

Przed chwilą upolowałam zająca, i teraz rozkoszowałam się jego smakiem. Nie często zdażało się, że mogłam zjeść coś tak dobrego. W końcu jednak wyruszyłam w dalszą wędrówkę. Przynajmniej chciałam. Drogę zagrodziła mi biała wadera, a piórami powpinanymi w sierść. Podniosłam wzrok do góry, patrząc na nią.
- Kim jesteś? Zgubiłaś się? - spytała. Ja tylko pokręciłam głową.
- Gdzie twoja rodzina? - kontynuowała.
- Nie mam. - szepnęłam, niemal niesłyszalnie, ale byłam pewna, że wadera usłyszała.

Pandora ??

Nowa waderka !

Powitajmy Yun'ę !

Login na howrse: Kaktusek
Imię wilka: Yuna
Pseudonim: Nikt jeszcze żadnego nie wymyślił.
Motto: Jeśli myślisz, że już mnie znasz, to mylisz się. Nikt nie zna mnie.
Rasa: Wilk mroku
Wiek wilka: 1 rok.
Płeć: Wadera.
Charakter: Yuna jest nieprzewidywalną, tajemniczą waderą. Zazwyczaj milczy. Nie zdradza swojego imienia, ani nic o sobie. Nie ufa innym wilkom.
Aparycja: Biała sierść, czarne końcuszki uszu, szare łapy i koniec ogonu.
Moce: Niewidzialność, Przywołanie mroku, władanie nad cieniami, poruszanie się bezszelestnie.
Głos: Ewelina Lisowska
Rodzina: Nieznana.
Jaskinia: Jaskinia 3.
Historia: Powiadają, iż zrodziła się z cieni i mroku. Yuna pałętała się po świecie rok, aż trafiła do tej watahy. Może i tego nie pokazuje, ale szuka rodziny adopcyjnej, którzy przyjmą ją taką, jaka jest. 
Inne zdjęcia: ---

Od Eiry do Ältaira

 Wybiegłam z jaskini i skierowałam się w stronę lasu.

Usiadłam na skale i zaczęłam ryczeć. Jak ja mogłam być taka głupia, żeby się w nim zakochać ?! Co ja sobie myślałam ?! Przecież nikt nie pokocha kogoś takiego jak ja !

Chyba jedyna rzecz jaka przychodziła mi do głowy było samobójstwo.

- Zaje**sty pomysł ! - krzyknęłam sama do siebie przez łzy

Pobiegłam w stronę klifu. Stanęłam na szczycie i naglę przed moimi oczami pokazały się różne wspomnienia. Wspomnienia z Ältair'em.

Kiedy się poznaliśmy, nasze spacery, rozmowy, śmiechy, radość w naszych oczach.

- Nie ! - krzyknęłam zrozpaczona - To okropny zdrajca ! - popatrzyłam na dół. Pasło się tam stado jeleni.

Postanowiłam nie skakać ( jeszcze ) i poszłam w stronę Lasu Duchów.

Kiedy do niego weszłam ujrzałam jakąś wilczyce. To była Bogini Ciemności.

Skłoniłam się jej.

- Nie płacz, moje dziecko - powiedziała łagodnie 

Spojrzałam się w jej piękne, czarne oczy.

- Jak mam nie płakać ? Miłość mojego życia powiedziała, że nic dla niego nie znaczę. - szepnęłam ciągle rycząc jak dziecko

- Zamieszkaj z moimi braćmi i siostrami. Demonami - rzekła z uśmiechem - Nie zrobią ci krzywdy

- Byłabym zaszczycona mogąc zamieszkać z tobą - odparłam z uśmiechem - I nie musząc widywać ,, jego ".

Wadera zaprowadziła mnie do pięknego pałacu. Pałętały się po nim różnego rodzaju bestie, jednak ja się nie bałam, pewnie dlatego, że byłam z moją mentorką ( tak, zawsze byłam najbliżej Bogini Ciemności ).

- Tu nie musisz nikogo udawać, możesz być sobą - powiedziała, kiedy weszłyśmy do pięknej komnaty - To twój pokój.

- Jest piękny - szepnęłam

- Wiedziałam, że ci się spodoba, moja córko - rzekła - Możesz tu zostać jak długo tylko chcesz.

- Mam prośbę - powiedziałam

- Jestem do dyspozycji - odparła Bogini

- Chciałabym, abyście nie wpuszczali tu jego - położyłam głęboki nacisk na ostatnie słowo

- Dobrze - szepnęła, ucałowała mnie w czoło i wyszła

Zapadła głucha cisza, jednak nie trwała długo, bo zza mebla wyszedł jakiś wilk.

- Cześć - rzekł - Jestem Seth

- Eira - przedstawiłam się

Bardzo długo gadaliśmy, nawet się zaprzyjaźniliśmy. Seth to naprawdę fajny basior, ja jednak nie mam zamiaru na wchodzenie w głębsze relacje z jakim kolwiek wilkiem. Nie wiem czy kiedykolwiek będe miała na to ochotę.

< Ältair ? >

Od Scar'a do Woodnight

- Ok... Ok... - powiedziałem z uśmiechem

- Ci sie tak szczerzysz ? - warknęła

- Poprostu śmieszy mnie twoje podejście - rzekłem jak gdyby nigdy nic

- Śmieszy ?! - rzuciła mi mordercze spojrzenie - To wcale nie jest śmieszne ! - krzyknęła i ruszyła dalej, a ja poszedłem za nią

< Woodnight ? >