Od Cheeky do Bruna

Wstałam z pierwszym promieniem słońca, a Bruno jeszcze smacznie drzemał. Nie miałam serca by go budzić, więc poszłam sama na spacer. Po drodze spotkałam wiele wilków... Poganiałam za jakimś ptakiem, a następnie spokojnym krokiem zmierzałam do jaskini, gdyż pewnie Bruno się martwi. Nie było mnie aż z 10 godzin! Nieźle jak na mnie... Rozmyślałam, czy by Bruno chciał znowu mieć dzieci? Ja bym chciała mieć je... Szczeniaki są przecież słodkie! Spotkałam go po drodze. Tak jak myślałam był cały zmartwiony, więc mu wyjaśniłam wszystko. Wracając do domu spytałam go
- Chciałbyś mieć dzieci jeszcze? Bo ja tak
<Bruno???>