Święta i obchody

Oto nasze uroczyste święta i obchody.

1. Chrzest - każdy wilk w wieku 2 lat, wtedy kiedy staje się dorosły, musi przystąpić do chrztu. Polega na kąpieli w świętej wodzie z Tęczowego Wodospadu, wilk składa przysięgę wierności watasze: "Ja <imię>, wilk <żywioł> przysięgam pracować i walczyć dla watahy Księżycowego Wycia, choćby za cenę życia". Alfa odpowiada: "Wzywam wielką Wilczycę Indyjską aby spojrzała na tego oto młodego wilka. Treningiem i nauką wykazał swoją postawę w przynależności do watahy. Proszę, błogosław mu". Wtedy podchodzi Wyrocznia i zanurza młodego wilka w świętej wodzie. Potem mówi (Wyrocznia) "Wzywam moich wilczych przodków, by nadali klasę tej młodej duszy. Proszę, czuwajcie nad nią i sprawcie by kiedyś dołączyła do Czystych Serc w Srebrnej Rzece". Następuje chwila przerwy kiedy Wyrocznia musi zanurkować i dopłynąć do dna, gdzie otrzymuje wizję dotyczącą przyszłej klasy wilka. Po wynurzeniu wypowiada następującą formułę: "Ja, <imię>, Wyrocznia watahy, otrzymałem/am wizję dotyczącą Twojej roli w watasze. Od dzisiaj jesteś <stanowisko>.
2. Pogrzeb - Ciało zmarłego niesione jest przez Zabójców. Piosenkarze śpiewają. Cała reszta milczy, nie są wypowiadane żadne kwestie. Ciało ulega zakopaniu. Na grobie umieszcza się kwiat, który kojarzy się z danym wilkiem. Potem wszyscy razem wyją.
3. Pierwszy dzień Wiosny - dzień, w którym wilki udają się na wycieczkę. Towarzyszy im b. dobry humor i serdeczność. W tym dniu nie żywią się mięsem - jedzą tylko jagody i piją wodę.
4. Gody - nie są zobowiązujące. Całe święto polega na skomplikowanej choreografii tanecznej. Basiory proszą wadery do tańca i tańczą z nimi na przemian. Całą noc. Wilki tańczące ze sobą nie muszą być razem po godach, przed godami czy też w trakcie.
5. Środkowy dzień Jesieni - w tym dniu wilki udają się nad Suche Skały i zbierają materiały ocieplnicze, aby wyścielić nimi swoje jaskinie na zimę. Na koniec wszyscy udają się na wspólne polowanie i polują na dużego jelenia.
6. Ślub - jedno z najbardziej wspaniałych i szczęśliwych obchodów watahy. Ceremonia polega na odosobnieniu narzeczeństwa na dobę, po czym następuje ślub właściwy. Przy panu młodym stoi jego świadek, przy pannie młodej jej świadek - świadkowie biorą do pyska kamień i wyrzynają na prawym uchu swojego "podopiecznego" połowę serca. Drugą połowę wyrzyna alfa. Ukochani potem wylizują sobie nawzajem rany i powstaje blizna do końca życia w kształcie serca. To znak opieki i miłości oraz prośba o błogosławieństwo ze strony Matki. Odtąd są poświęconym małżeństwem.