Od Woodnight do Ares i Wilk

- Ares! Kocham Cię! - Krzyknęłam. - Ale jeśli nie chcesz być ze mną, to skoczę!
Ropłakałam się. Już miałam skoczyć, ale jakiś mroczny wilk odepchnął mnie i chciał mi zrobić coś co zagroziłoby szczeniakom.
- Zostaw mnie! - Krzyczałam.
- Bo niby co! - Również krzyknął. - Zrobię z Tobą co mi się tylko będzie podobało! - Powiedział i się roześmiał.
Ares zaatakował go, ale mój oprawca odepchnął go i zepchnął z klifu. Myślałam, że już nie żyje.
Zabójca uderzył mnie i straciłam przytomność. Obudziłam się w jego jaskini. Leżał na mnie i patrzał prosto w oczy.
- Jesteś wspaniała... - Powiedział. Nie wiedziałam co o tym myśleć.

< Wilku? >