Od Jassmine do ithilien

Przechadzając się po terenach watahy naglę wpadłam na wilka.

- Przepraszam - powiedział i podniósł się z ziemi

- Nie to ja przepraszam, to moja wina - mówiłam jak nakręcona. Próbowałam wstać, ale chyba skręciłam łapę.

- Zabiorę cię do medyka - zaproponował basior

- Nie trzeba - wymamrotałam - Sama pójdę

- Nie dasz razy - uśmiechnął się współczująco i pomógł mi wstać

- Dzięki - szepnęłam

Od medyka wyszłam dość szybko. Miałam bandaż na łapie.

- Nie przedstawiłem się, jestem Ithilien - zaśmiał się

- A ja Jassmine - powiedziałam z bladym uśmiechem

- Mogę cię oprowadzić po terenach watahy ? - zapytał, choć dobrze wiedział, że nie jestem tu nowa

- OK - odparłam i podążyłam za basiorem

Ithilien gadał bez przerwy, opowiadał o swojej rodzie, rodzeństwie, i o wszystkim o czym można było.

- Czemu się nie odzywasz ? - zapytał w końcu

- Jakoś nie lubię mówić o sobie - rzuciłam

< Ithilien ? >