Od Gustave do Saorise

- Nie masz za co dziękować - uśmiechnąłem się - Wybierzesz się ze mną na polowanie ? 

- Chętnie - oznajmiła i razem ze mną pobiegła przez las

Naglę zatrzymaliśmy się i zaczęliśmy wąchać. Skierowaliśmy się na północ.

Stanęliśmy za kotarą drzew wyparując najlepszej sztuki.

Skoczyłem na największego z jeleni, a wadera a drugiego z kolei.

Po zjedzeniu ponownie podjąłem rozmowę.

- Jeju ! Zapomniałem się przedstawić ! Gustave jestem - uśmiechnąłem się radośnie

- Saorise - rzekła

- Może cię odprowadzę ? - zaproponowałem

- Chętnie. Dziękuje - odparła i razem ruszyliśmy do jej jaskini.

Kiedy dotarliśmy pożegnałem się i wróciłem do siebie.

< Saorise ? >