Od Hekate do Pesso

Uśmiechnęłam się.

- Mam nadzieję - wymamrotałam pod nosem - Może się przejdziemy ? - zaproponowałam

- Jas... - nie dokończył, bo ziewnął - Jasne - poprawił się

- To chodźmy !

Poszliśmy nad Wodospad Nadzieji. Usiedliśmy nad wodą wpatrzeni w lustro jeziora.

- Jak się tu znalazłaś ? - spytał naglę

Odwróciłam wzrok, aby nie patrzeć mu w oczy.

- Kiedy byłam mała na moją watahę napadła inna, silniejsza sfora. Zabili moją matkę i ojca. Tylko ja i moja siostra ocalałyśmy. Włuczyłyśmy się o świecie i w końcu znalazłyśmy tą watahę - łzy spływały mi po policzkach. Pesso przygarnął mnie do siebie, a ja wtuliłam się w niego.

- Przepraszam - szepnęłam i spojrzałam się mu w oczy - I dziękuję - po tych słowach dałam mu całusa w policzek

< Pesso ? >